دکتر مرتضی شیخ ، پزشک انسان دوستی است که در مشهد مشغول طبابت بود و کسی از اهالی مشهد نیست که نامی از او یا خاطره‌هایی از او نداشته باشد یا نشنیده باشد. دکتر شیخ از مردم پولی نمی‌گرفت و هر کس هرچه می‌خواست توی صندوقی که کنار میز دکتر بود می‌انداخت و چون حق ویزیت دکتر 5 ریال تعیین شده بود (خیلی کمتر از حق ویزیت سایر پزشکان آنزمان) ، اکثر مواقع ، سر فلزی نوشابه به جای پنج ریالی داخل صندوق انداخته میشد و صدایی شبیه انداختن پول شنیده میشد.
نوروز اولین روزی است که خورشید در آن طلوع کرد و باد در آن وزیدن گرفت و در آن روز درخشندگی زمین خلق شد. نوروز روزی است که کشتی نوح بر کوه جودی کناره گرفت و نوروز روزی است که افرادی که از خانه‌های خود خارج شده و به آزمایش الهی از دنیا رفتند، مجدداً به دنیا بازگشتند. در این نوروز است که جبرئیل بر پیامبر اکرم، صلی الله علیه و آله، نازل شد و درست در همین روز است که پیامبر اسلام، حضرت علی را بر شانه خود گذاشت تا او بتهای قریش را از بیت الحرام پایین کشید و آنها را درهم شکست.
پیام نوروزى به مناسبت آغاز سال ۱۳۹۳
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پیام نوروزی خطاب به ملت ایران، سال ۱۳۹۳ را سال «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملّی و مدیریّت جهادی» نامگذاری کردند.
13 آبان در تاریخ انقلاب اسلامی برگی زرین و مقطعی حساس و مناسبتی پرخاطره است، بخصوص آنکه چهارده سال بعد از تبعید حضرت امام (ره) در همین روز (13 آبان 1357) فرزندان امام و صدها دانش‌آموز و دانشجو در مقابل دانشگاه تهران و خیابان‌های اطراف با شعار "درود بر خمینی" و "مرگ بر شاه" پایه‌های حکومت شاهنشاهی را به لرزه در آوردند و با گلوله‌های مأموران شاه به خاک و خون غلتیدند. از آن تاریخ به بعد، سیزدهم آبان با عنوان روز دانش آموز، به عنوان حماسه خونین لاله‌های انقلاب در جریان نهضت اسلامی گرامی داشته میشود. شکوه سیزدهم آبان را پاس می‌داریم زیرا مردانگی و فتوت ایثار و از خود گذشتگی و دشمن ستیزی با سران کفر را مقدس می‌دانیم. یاد همه شهیدان این روزهای بزرگ گرامی باد و خاطره سیزده آبان همیشه در جانها جاودان باد.
رهبر انقلاب اسلامی در پیام به بیست و دومین اجلاس سراسری نماز ضمن تأکید بر نکاتی برای توجه به کیفیت و ترویج نماز، شش نقطه ضعف در امر اقامه نماز را برشمردند و از همه اهل نماز خواستند تا برای رفع این کمبودها کوشش کنند.
قُمپُز در کردن:
این اصطلاح از زمان جنگ دولت عثمانی با ایران مورد استفاده قرار گرفت. قمپز نوعی توپ جنگی سرپر بود که دولت امپراطوری عثمانی در جنگهایش با ایران به کار می‌برد. قمپز اما برخلاف توپ‌های جنگی دیگر، هیچ اثر تخریبی نداشت و تنها در نقاط کوهستانی شلیک میشد تا با کمک پژواک صدا در کوهستان، صدای مهیبی تولید کند و موجب رعب و وحشت سربازان ایرانی شود. این توپ گلوله‌ای نداشت و فقط در آن مقدار زیادی باروت می‌ریختند و پارچه‌های کهنه و مستعمل را با سنبه داخل آن می‌کردند و می‌کوبیدند تا کاملاً سفت و محکم شود و سپس آن را شلیک می‌کردند. چندی بعد که ایرانیان به ماهیت دروغین و توخالی این توپ‌ها پی بردند، اصطلاح «قمپز در کردن» را برای ادعایی که سر و صدای زیادی دارد اما بی‌اثر و دروغین است به کار می‌بردند.
روش های صحیح مطالعه جهت ایجاد آمادگی در امتحانات
1 - خواندن همراه با نوشتن
مطالعه فرآیندی فعال و پویا است و برای نیل به این هدف باید از تمام حواس خود برای درک صحیح مطالب استفاده کرد. باید با چشمان خود مطالب را خواند و در زمان مورد نیاز آن‌را بلند بلند ادا کرد و نکات مهم را یاداشت کرد تا هم با مطالب مورد مطالعه درگیر شده و حضوری فعال و همه جانبه در یادگیری داشت و هم در هنگام مورد نیاز خصوصاً قبل از امتحان بتوان از روی نوشته‌ها مرور کرد و خیلی سریع مطالب مهم را مجدداً به خاطر سپرد. ...
شهر دولت‌آباد با پیشینه‌ای به دوران صفویه در فاصله 10 کیلومتری شمال شرق اصفهان قرار دارد. این شهر از مجموع چند روستا چون صالح آباد، بتکا آباد و دُرّه در زمان صفویه به صورت یک قلعه تشکیل گردید و نام دولت آباد به علت تشکیل هسته اولیه شهر توسط حکومت بر آن بنا نهاده شد. شهر دولت‌آباد تا چند دهه گذشته (بنا به بافتی که داشته است) دارای 4 محله بنام های محله گرگو ، محله شاه نشین ، محله سَرجوب، محله شتر‌خوان می‌نامیدند. با توجه به موقعیت شهر دولت‌آباد با اصفهان و وجود منطقه صنعتی حد فاصل این شهر با اصفهان روز به روز رونق گرفت و هم اکنون جمعیتی حدود 30000 نفر را به خود اختصاص داده است و وسعت آن در عرض 20 سال دو برابر شده و هم اکنون محله‌هایی چون لودِریچِه ، کُربکَند ، زمان آباد (امامزاده نرمی) جزء لاینفک شهر به حساب می‌آیند و وسعت شهر به 985 هکتار با آب و هوایی گرم و خشک می‌باشد. از آثار تاریخی شهر می‌توان مسجد 12 امام ، خانه‌های تاریخی رنجبران و صادقی ، بُرجهای کبوتر چهارقلو و پِستانَک و بُرج آقا ، مسجد کُربکَند و . . . را نام برد. دولت آباد با توجه به مرکزیت شهرستان دارای امکانات بیمارستانی و دانشگاهی و خدماتی قابل توجهی برای خدمت به شهروندان و دیگر هموطنان می‌باشد.
در شب چهارشنبه آخر سال مواظب فرزندان دلبندتان باشید
مراسم چهارشنبه‌سوری یکی از آیین‌های کهن ایران زمین بوده است که مردم در شب چهارشنبه آخر سال با برافروختن آتش و پریدن از روی آن به استقبال نوروز می‌رفتند. این آیین در روزگاران قدیم به صورت امن و دور از حادثه انجام می‌شده است. ولی امروزه معنا و مفهوم چهارشنبه سوری چیزی جز رفتار خشونت‌آمیز و سلب آسایش و آرامش مردم به وسیله‌ی مواد محترقه و پیامدهای ناگوار آن نمی‌باشد.
تمامی آیین ها و یادمان‌هایی که مردم ایران در گذشته بر پا می‌داشتند و بخشی از آنها همچنان در فرهنگ این سرزمین پایدار مانده است ، با منش ، اخلاق و خرد نیاکان ما در آمیخته بوده و در همه آنها ، اعتقاد به پروردگار ، امید به زندگی و نبرد با اهریمنان در قالب نمادها ، نمایش ها و آیین های گوناگون نمایشی گنجانده شده بود.
رفتار خشونت آمیز و مغایر با عرف و منش جامعه‌ی امروزی نطیر آنچه که امروزه تحت نام چهارشنبه سوری شاهد آن هستیم ، در هیچکدام از این آیین‌ها دیده نمی شود.
بهتر است بگوییم ، کسانی که با منفجر کردن ترقه و پراکندن آتش سلامتی مردم را هدف می گیرند ، با تن دادن به رفتاری آمیخته به هرج و مرج ، آیین چهارشنبه سوری را تحریف کرده اند
بنابراین وظیفه‌ی تک تک ماست که با رفتاری عالمانه از چنین رفتارهای پر خطری اجتناب نموده و اجازه ندهیم فرزندان و بستگانمان در این‌گونه مراسم شرکت نمایند.
نسوزیم ، نسوزانیم و آرامش دیگران را از بین نبریم.
در پایان نظر شما را به ماده 611 قانون مجازات اسلامی در خصوص اخلال در نظم و آرامش عمومی جلب می‌نمایم.
«هرکس با هیاهو و جنجال یا حرکات غیر متعارف یا تعرض به افراد موجب اخلال نظم و آسایش و آرامش عمومی گردد یا مردم را از کسب و کار باز دارد به حبس 3 ماه تا یک سال و تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد.»
عکس‌های مصدومین چهارشنبه سوری سال‌های قبل در ادامه مطلب
تعطیلات نوروزی برای دانش‌آموزان این فرصت را فراهم می‌کند تا بیشتر در کنار والدین خود باشند، به همراه آن ها به دید و بازدید اقوام و خویشاوندان یا مسافرت بروند و به عبارتی دیگر دو هفته بدون داشتن دغدغه‌ی حاضر شدن در کلاس درس، اوقات فراغت خوشی داشته باشند. با این حال یادگیری و مطالعه در ایّام نوروز نباید تعطیل شود از این رو مسئولان آموزشی با طراحی پیک‌های نوروزی تلاش می‌کنند در این ایام زمینه‌های آموزشی و سرگرمی دانش‌آموزان را فراهم کنند. پیک‌های نوروزی در یادگیری دانش‌آموزان تأثیر بسزایی خواهند داشت. چنانچه دانش‌آموزان در دو هفته تعطیلات نوروزی از تکرار و مطالعه غافل شوند این امر می‌تواند آموزش آنان را پس از تعطیلات با مشکل مواجه نموده و سرعت آن را کند نماید. در این میان نقش والدین بسیار مهم است. والدین می‌توانند با نقش کنترلی و نظارتی در این خصوص به فرزندان خود کمک کنند. آنان می‌توانند با ایجاد شور و نشاط و تنظیم وقت استراحت و نظارت بر انجام تکالیف آموزشی به فرزندان خود به تداوم امر آموزش کمک نمایند.
به نام خدا
شاید دیده و یا شنیده اید که افرادى با داشتن سرمایه ى بسیار و بهره مندى از همه گونه امکانات رفاهى و استفاده از انواع غذاهاى رنگارنگ ، از نعمتى بزرگ یعنى سلامتى محرومند و به همین دلیل از زندگى خود لذتى نمى برند! و بالعکس افرادى با خوردن غذایى معمولى و ساده در کمال صحت و سلامت عمرى طولانى مى کنند و از زندگى خود لذت مى برند. به راستى رمز و راز سلامتى در چیست؟
عده اى چنین تصور مى کنند که سلامتى فقط با خوردن غذاهاى گوناگون که سرشار از ویتامین ها، پروتئین ها، مواد معدنى و... باشد بدست مى آید. حاصل آنکه چنین نیست و آنچه مهم است چگونه خوردن است نه چه چیز خوردن !
دوره نوجوانی از مهمترین و حساس‌ترین دوره‌های زندگی انسان به شمار می‌رود. در این دوره، تغییراتی در جسم و روان نوجوان رخ می‌دهد که هرکدام به نوعی بر او اثر می‌گذارد. گاهی این تغییرات، شخصیت و منش او را به کلی دگرگون می‌سازد. از این رو شناخت جنبه‌های مهم روانی، عقلانی، جسمانی و اخلاقی نوجوان، این توانایی را به او و اطرافیانش می‌دهد تا شیوه صحیح برخورد با تغییرات جسمی و روحی دوره نوجوانی را بدانند. این آگاهی، از بروز ناسازگاری‌های خاص این دوران جلوگیری می‌کند. دوران نوجوانی، همزمان با دوران بلوغ است. دوران بلوغ یکی از بحرانی‌ترین دوره‌های زندگی هر فرد است. دوره نوجوانی و بلوغ، به سنین بین 11 تا 19 سالگی اطلاق میشود. گاهی گذشتن از مرز کودکی و رسیدن به قلمرو بلوغ، با نابسامانی‌های زیادی روبروست.
دوره نوجوانی از مهمترین و حساس‌ترین دوره‌های زندگی انسان به شمار می‌رود. در این دوره، تغییراتی در جسم و روان نوجوان رخ می‌دهد که هرکدام به نوعی بر او اثر می‌گذارد. گاهی این تغییرات، شخصیت و منش او را به کلی دگرگون می‌سازد. از این رو شناخت جنبه‌های مهم روانی، عقلانی، جسمانی و اخلاقی نوجوان، این توانایی را به او و اطرافیانش می‌دهد تا شیوه صحیح برخورد با تغییرات جسمی و روحی دوره نوجوانی را بدانند. این آگاهی، از بروز ناسازگاری‌های خاص این دوران جلوگیری می‌کند. دوران نوجوانی، همزمان با دوران بلوغ است. دوران بلوغ یکی از بحرانی‌ترین دوره‌های زندگی هر فرد است. دوره نوجوانی و بلوغ، به سنین بین 11 تا 19 سالگی اطلاق میشود. گاهی گذشتن از مرز کودکی و رسیدن به قلمرو بلوغ، با نابسامانی‌های زیادی روبروست.
در این دوره، نوجوان نه دیگر کودک به حساب می‌آید و نه هنوز به درستی بالغ شده است. وی در مرز بین این دو مرحله یعنی کودکی و بزرگسالی قرار دارد و با انتظارات خاص هر دو دوره روبرو است. اگر کاری کودکانه کند، او را ملامت می‌کنند که بزرگ شده و این کار در شأن او نیست، از سوی دیگر نیز در زمره بزرگسالان محسوب نمی‌شود.
والدین متوجه می‌شوند که کودک مطیع دیروز، به کلی تغییر کرده و رفتارش متفاوت شده است. گاهی نوجوان در این دوره سنی، ترش رو و یا گوشه‌گیر میشود و گاهی نیز تلاش می‌کند که توجه دیگران را حتی از طریق عصبانی کردنشان، به خود جلب کند.
هویت انسان در نوجوانی شکل می‌گیرد. در این دوره، نوجوان سؤالاتی از خود می‌پرسد مثل اینکه من کیستم؟ به کجا می‌روم و چه هدفی دارم؟ نحوه جوابگویی به این سؤالات، در رشد هویت نوجوان تأثیر می‌گذارد. اگر او بتواند به این سؤالات پاسخ مناسب بدهد، احساس آرامش می‌کند وگرنه دچار اضطراب میشود. در دوره نوجوانی، هویت‌یابی مسئله‌ای حاد میشود. بطوری‌که نوجوان روز به روز برای دستیابی به هویت مشخص، تغییر جهت می‌دهد. در دوران نوجوانی، انسان با مجموعه‌ای از تغییرات شناختی - روانی و احساسی روبروست. نوجوان به این موضوع اهمیّت می‌دهد که در نزد دیگران چگونه جلوه می‌کند.
نوجوان درتلاش است تا بین تصوری که از خود دارد و تصوری که دیگران از او دارند، هماهنگی ایجاد کند. گاهی اوقات طرد شدن از سوی اجتماع و یا اطرافیان، ممکن است باعث شود که نوجوان از هیچ راهی نتواند احساس هویت کند. البته دستیابی به احساس هویت فردی تا حدی به مهارت‌های شناختی نیز بستگی دارد.
در مجموع باید گفت که برخی از نوجوانان در شناخت و درک خود، موفق می‌شوند و برخی دیگر شکست می‌خورند. در هویت‌یابی، مسایلی از قبیل روابط میان والدین و فرزندان، مسایل فرهنگی و یا تغییرات اجتماعی دخالت دارد. در جوامع ساده و ابتدایی که تغییرات اجتماعی به کندی رخ می‌دهد، شکل‌گیری هویت نسبتاً ساده است، اما در جوامع پیچیده که تغییرات اجتماعی پی‌درپی است. هویت‌یابی ممکن است فرایندی مشکل و طولانی داشته باشد. زیرا در این جوامع، نوجوان با الگوهای فکری و رفتاری متعددی روبرو میشود. بنابراین در انتخاب، با مشکل مواجه میشود.
در این دوران، نوجوان احساس قدرت زیاد می‌کند. نوجوان در این مقطع سنی، می‌تواند قضایای منطقی را درک کند و استدلال علمی در او قوی میشود. در دوره نوجوانی، استعدادها و توانمندی‌ها نیز اختصاصی‌تر میشود. به عنوان مثال ممکن است هر نوجوانی در دروس یا حرفه‌های خاصی موفقیت کسب کند. در دوره نوجوانی، ساده‌اندیشی دوران طفولیت از بین می‌رود و نوجوان به سنجش و ارزیابی مسائل می‌پردازد تا در نظام ذهنی خود، دوباره آنها را بسازد. از این رو شاید در مورد برخی امور متعارف شک کند و حتی از افکار و عقاید والدین خود انتقاد نماید. نوجوان در پی کسب استقلال فکری است. ممکن است درمورد اعتقادات خودش نیز دچار شک و تردید شود. نه اینکه آنها را نفی کند ، بلکه می‌خواهد، آنها را دوباره بازسازی کند و زیربنایی استدلالی برای آنها بیابد. از اینرو والدین و مربیان نباید از شک و تردیدهای نوجوان، دچار نگرانی و اضطراب شوند، بلکه باید او را برای رسیدن به یقین، یاری کنند. بنابراین شک، توفقگاه خوبی نیست، اما معبر و راهی مناسب برای رسیدن به حقیقت است.
از دیگر ویژگی‌های دوره نوجوانی، ابراز وجود است. اثبات شخصیت و نشان دادن قابلیت‌ها، یکی از مطبوع‌ترین لذات روحی و روانی در نوجوان است که برای نیل به آن از هیچ کوششی دریغ نمی کند. حس سازگاری با اجتماع، یکی دیگر از تمایلات درونی نوجوانان و جوانان است. اگر نوجوانی در این مسئله موفق نشود، دچار یأس و افسردگی می‌گردد.
دوره نوجوانی را باید یک مرحله بسیار مهم از زندگی تلقی کرد. دوره ای که با ویژگی‌هایش از سایر دوران زندگی متمایز میشود. این ویژگی ها عبارت اند از:
1- نوجوانی، یک دوره مهم به شمار می‌رود.
گرچه همه‌ی دوران عمر مهم است ولی این دوره مهمتر از سایرین می‌باشد. زیرا تأثیرات ناگهانی بر رفتار و دیدگاه فرد دارد. با در نظر گرفتن این که سایر دوره‌های زندگی، به دلیل تأثیرات درازمدت آن، پرمعنی و قابل توجه هستند، لیکن دوره‌ی نوجوانی، یکی از دوره‌هایی است که از هر دو جنبه‌ی تأثیرات ناگهانی و درازمدت برخوردار و قابل توجه است. برخی از ادوار زندگی به دلیل تأثیرات فیزیکی و بدنی، با اهمیت و برخی دیگر از لحاظ تأثیرات روانی قابل اعتنا هستند، لیکن نوجوانی از هر دو جهت مهم است.
2 – نوجوانی، یک دوره ی انتقال (برزخی) است.
انتقال به معنی یک وقفه یا تغییر از آنچه که قبلاً انجام شده نیست، بلکه بیشتر عبور از مرحله‌ای از رشد به مرحله‌ی دیگر می‌باشد. این به آن معنا است که آنچه قبلاً واقع شده، نشانه‌ی خود را روی آنچه که در زمان حال و آینده اتفاق می‌افتد، باقی می‌گذارد. کودکان در زمانی که از خردسالی به بزرگسالی می‌رسند، باید جنبه‌های کودکانه را کنار بگذارند. همچنین باید الگوهای جدید رفتاری و نگرشی را بیاموزند تا جانشین آن چیزهایی شود که ترک کرده‌اند.
به هرحال، این مهم است که درک کنیم آنچه قبلاً واقع شده، نشانه‌های خود را باقی گذاشته است و بر الگوهای نوینی از رفتارها و نگرش‌های فرد اثر می‌گذارد.
در طی هر مرحله‌ی انتقالی، وضع و جایگاه فرد مبهم است. نوجوان در این زمان نه کودک و نه بزرگسال است. اگر مانند کودکان رفتار کند، به او گفته میشود که به مانند سن خودش عمل کند و اگر سعی کند نظیر بزرگسالان عمل کند، اغلب متهم میشود که برای شلوارهای کوتاه خود، خیلی بزرگ شده و برای این تلاشی که انجام می‌دهد تا مثل بزرگترها عمل کند، مورد سرزنش واقع میشود. از طرف دیگر، موقعیت مبهم نوجوانان امرو‌ز، این منفعت را برای آنها در بر دارد که فرصتی را به منظور آزمودن شیوه‌های مختلف زندگی به آنها می‌دهد تا آنها تصمیم بگیرند که چه الگوهای رفتاری، ارزشی و نگرشی، بهتر می‌توانند نیازهای آنان را تأمین نمایند.
3 – نوجوانی، یک دوره‌ی تغییر است.
میزان تغییر در نگرش‌ها و رفتار در طی دوره‌ی نوجوانی با میزان تغییر در وضعیت بدنی برابر است و در طی سال های اولیه نوجوانی، زمانی که تغییرات بدنی با سرعت انجام میشود، تغییرات در نگرش‌ها و رفتار نیز با شتاب به وجود می‌آید و همچنان که تغییرات بدنی آرام به پیش می‌رود. به همان نسبت نگرش‌ها و رفتار نیز تغییر می‌یابند.
تقریباً پنج نوع تغییر وجود دارد که در طی دوره‌ی نوجوانی واقع میشود:
نخست آن که، حیات عاطفی (انفعالی) توسعه می‌یابد. شدت آن به سرعت و میزان تغییرات بدنی و روانی بستگی دارد که در این زمان واقع می‌گردد. زیرا این تغییرات، معمولاً در اوایل نوجوانی سریع‌تر اتفاق می‌افتد. توسعه‌ی حیات عاطفی معمولاً در آغاز نوجوانی بیشتر از انتهای نوجوانی مطرح میشود. دوم این که، سرعت تغییراتی که با رشد جنسی همراه است، نوجوانان را از خودشان و از استعدادها و علائقشان نامطمئن می‌سازد. آنها به شدت احساس بی‌ثباتی می‌کنند، احساسی که اغلب با تدابیر مبهمی که آنها از سوی معلمان و والدین دریافت می‌کنند، تشدید میشود.
سوم ، تغییراتی است که در بدن، علائق و نقش‌هایی که در گروه‌های اجتماعی از آنان انتظار می‌رود ایفا نمایند، به وجود می‌آید و مسائل جدیدی را می‌آفریند. برای نوجوانان کم سن و سال، این تغییرات بسیار زیاد است و کمتر از آنچه که قبلاً تصور می‌کردند قابل حل به نظر می‌رسد. قبل از این که آنها مسائل‌شان را حل کرده و به رضایت برسند، با خودشان و مسائل‌شان درگیر خواهند بود.
چهارم، همچنان که الگوهای علائق و رفتار تغییر می‌یابد، ارزش‌ها نیز متغیر خواهند بود. آنچه که در زمان کودکی برایشان مهم بود، اکنون که در آستانه‌ی بزرگسالی قرار دارند، کمتر اهمیت پیدا می‌کند؛ به عنوان مثال، برای بیشتر نوجوانان، مسئله‌ی دوستانی که از همسالان هم تیپ و جذاب باشند، مهمتر از تعداد زیادی دوست است که سنخیت روحی با او نداشته باشند. آنها اکنون به مسئله کیفیت، بیشتر از کمیت، اهمیت می‌دهند.
پنجم این که، بیشتر نوجوانان در مورد تغییرات، حالتی متغیـّر دارند. زمانی درخواست و تقاضای استقلال دارند، ولی اغلب از مسئولیت‌هایی که همراه با استقلال و ارزیابی آنهاست، هراس دارند.
4 – نوجوانی، سنی مسئله‌آفرین است.
گرچه هر سنی مسائل خاص خودش را دارد، با این حال، مسائل نوجوانان اغلب برای پسران و دختران به گونه‌ای است که آنها به سختی از عهده‌ی حلشان بر می‌آیند. دو دلیل برای این مسئله وجود دارد:
اول اینکه، در سرتاسر دوره‌ی کودکی، مسائل آنها بالاخره توسط والدین و معلمان حل میشود، در حالی که بسیاری از نوجوانان به دلیل بی‌تجربگی، به تنهایی از عهده‌ی حل مسائل‌شان بر نمی‌آیند.
دوم اینکه نوجوانان دوست دارند احساس کنند که افرادی مستقل و آزاد هستند. آنها درخواست ارائه راهی را دارند که خودشان بتوانند از عهده‌ی حل مسائل برآیند و کوشش‌هایی را که از جانب والدین و معلمان برای کمک به آنها ارائه میشود ، نمی‌پذیرند.
5 – نوجوانی، زمان جستجوی هویت است.
در سراسر سن گروه گراییِ اواخر کودکی، انطباق با معیارهای گروه به مراتب بسیار مهمتر از فرد‌گرایی است. همچنان که قبلاً اشاره شد، کودکان در لباس، گفتار و رفتار علاقه‌مندند که تقریباً و در حد امکان شبیه افراد گروه باشند. هرگونه انحراف از معیار گروه به تهدید علیه تعلق به گروه شباهت دارد. در سال‌های اولیه نوجوانی، تطابق با گروه هنوز برای دختران و پسران حائز اهمیت است. به تدریج آنها درصدد جستجوی هویت بر می‌آیند و تمایل چندانی به این که شبیه همسالان خود در گروه باشند، ندارند.
6 – نوجوانی، سن هراس است.
بسیاری از عقاید عمومی درباره نوجوانان، به شرح وضعیت آنها و ارزیابی‌هایی در این زمینه پرداخته است و متأسفانه تعدادی از آنها، نظری منفی نسبت به نوجوانان می‌باشد. پذیرش قالب‌های فرهنگی در مورد نوجوانان (13 تا 19 ساله‌ها) بسیاری از بزرگسالانی را که باید راهنمایی و حمایت از نوجوانان را عهده‌دار شوند به این مرحله هدایت کرده است که از چنین مسئولیتی در قبال نوجوانان بهراسند و در نگرش‌های خود نسبت به آنان و تدابیری که در رابطه با رفتار نوجوانان باید اتخاذ شود ، احساس همدلی نداشته باشند.
7 – نوجوانی، زمانِ آرمان‌گرایی است.
نوجوانان تمایل دارند که به زندگی از ورای عینک سایه و روشن نگاه کنند. آنها به خود و سایرین آن چنان می‌نگرند که دوست دارند بهتر از آنچه که هستند، خود را باور کنند. این مطلب به ویژه در مورد آرزوهای نوجوان صادق است. این آرزوها در اوایل نوجوانی با توسعه‌ی عواطف همراه هستند. بیشتر حالات غیر واقعی آنان شامل رنجش زیاد، آزار و ناکامی است و نوجوانان زمانی که احساس کنند دیگران آنها را دست کم می‌گیرند و یا به اهدافشان دست نمی‌یابند ، این حالات را از خود نشان می‌دهند.
با توسعه‌ی تجارب اجتماعی و شخصی و با افزایش قدرت تفکر عقلانی، نوجوانان رشد یافته‌تر، به خود، خانواده، دوستان و زندگی به طور کلی واقع بینانه‌تر می‌نگرند. در نتیجه آنها کمتر از ناامیدی و توهم معقول رنج می‌برند و نسبت به سالهایی که جوانتر بودند واقع‌گراتر می‌شوند. این یکی از موقعیت‌هایی است که آنها را در شادی‌های بیشتری که خاص نوجوانان رشد یافته‌تر است، مشارکت می‌دهد.
8 – نوجوانی، آستانه بزرگسالی است.
همچنان که نوجوانان به بلوغ قانونی می‌رسند و می‌خواهند این باور را پیدا کنند که نزدیک بزرگسالان هستند. مثل آنها لباس می‌پوشند و مانند آنها عمل می‌کنند ولی با این حال تصور می‌کنند که اینها کافی نیست. بنابراین، روی رفتارهایشان متمرکز می‌شوند تا بتوانند با بزرگسالان معاشرت نمایند. نوجوانان معتقدند که این رفتارها تصویری دلخواه از آنان را به وجود می‌آورد.
اضطراب امتحان و راه های مقابله با آن
هر ساله با فرارسیدن امتحانات پایان سال نوعی اضطراب در دانش‌آموزان ایجاد می شود. در زمان برگزاری امتحانات خرداد، فضایی مملو از اضطراب و ناآرامی در زندگی برخی خانواده‌ها ایجاد میشود. اگر چه بیشتر کارشناسان بر لزوم کاهش وغلبه بر اضطراب در دانش‌آموزان تاکید کرده اند در این حال وجود مقادیر اندکی اضطراب را نیز برای امتحان موثر می‌دانند و معتقدند موجب آمادگی برای حضور در امتحان می شود. اما پیش از بررسی علل و راهکارهای علمی برای رفع چنین مشکلی آشنایی با علائم و نشانه‌های بروز این پدیده برای مقابله با آن لازم است.
چند توصیه برای موفّقیّت هر چه بیشتر در امتحانات
با نزدیک شدن به روزهای امتحان و به منظور بهره‌مندی هر چه بهتر از ساعت‌ها و روزهای باقیمانده ضمن آرزوی موفقیت هر چه بیشتر شما توجّه شما را به نکات زیر جلب می‌نماییم. امیدواریم این توصیه ها بتواند راهگشای مشکل های احتمالی موجود بر سر راه دانش آموزان عزیز در روزهای امتحان باشد.
