دل نبستن به مال

مرحوم ملاّ احمد نراقی (متوفی ۱۲۴۴ ه.ق) که از بزرگان علمای اسلام است، دارای ثروت زیادی بود، در بیرون شهر، یک باغ میوه داشت و تشریفات زندگی او مجهز بود.

یک روز به حمام رفت. اتفاقا یک درویش هم به حمام آمده بود. وقتی که آمدند لباس بپوشند، آن درویش عرض کرد حضرت آیت اللّه! شما می‌گویید علاقه به دنیا بد است و حال آن که این همه مال داری. من تعجب می‌کنم با این همه مال و ثروت چطور می‌خواهی بمیری؟

آقا جوابی نداد تا هر دو لباس پوشیدند و آمدند از درِ حمام بروند، حاج ملا احمد نراقی فرمود: جناب مرشد: کربلا رفته‌ای؟ گفت: نه. فرمود: بیا همین طور دو نفری پیاده به کربلا برویم.

رنج یا موهبت

آهنگری با وجود رنج‌های متعدد و بیماری‌اش، عمیقا به خدا عشق می‌ورزید.

روزی یکی از دوستانش که اعتقادی به خدا نداشت، از او پرسید: تو چگونه می‌توانی خدایی که رنج و بیماری نصیبت می‌کند، را دوست داشته باشی؟

آهنگر سر به زیر آورد و گفت: وقتی می‌خواهم وسیله بسازم، یک تکه آهن را در کوره قرار می‌دهم. سپس آنرا روی سندان می‌گذارم و می‌کوبم تا به شکل دلخواه درآید. اگر به صورت دلخواهم درآمد، می‌دانم که وسیله مفیدی خواهد بود وگرنه آنرا کنار می‌گذارم.

همین موضوع باعث شده است که همیشه به درگاه خدا دعا کنم که خدایا، مرا در کوره‌های رنج قرار ده، اما کنار مگذار.

13 جمادی‌الثانی روز وفات بانوی مکرم ام‌البنین (س)

پس از آنکه امیر‌المؤمنین على بن‌ابى‌طالب علیه‌السلام به سوگ پاره تن و ریحانه رسول خدا محمد بن عبد‌الله صلى‌الله علیه و آله و سلم نشست، برادرش عقیل بن‌ابى‌طالب را که آشنا به انساب عرب بود، فرا خواند و از او خواست برایش همسرى از تبار دلاوران بر گزیند تا پسر دلیرى براى مولا به ارمغان آورد که سالار شهیدان حسین بن على علیه‌السلام را در کربلا یارى کند.

نام او فاطمه بود که بعدها پس از ازدواج با حضرت علی علیه‌السلام با کنیه‏ "امُّ‌البنین" (مادر پسران) مشهور شد.

پدر و مادرش از خاندان بنی‌کلاب از اجداد بزرگ حضرت محمد صلی‌‌الله علیه و آله بودند و دارای خوبی‌ها و صفات خانوادگی مشترک بودند فاطمه دختری پاکدل و باتقوا بود.

فضایل اخلاقی، کمالات انسانی، نیروی ایمانی، ثبات و پایداری، شکیبایی و بردباری، بصیرت و دانایی، نطق و سخندانی او را به شایستگی، بانوی بانوان کرده بود.

هدایت تحصیلی و نحوه تکمیل فرم اولویت‌بندی رشته‌ها

بیرشک در بیان رهبر انقلاب

«احمد بیرشک» ۴ بهمن سال ۱۲۸۵ شمسی به دنیا آمد و آن‌قدر زندگی کرد و به ایران خدمت کرد تا بشود «پیرمرد جالبی» که به‌خاطر ۲ کلمه حرفی که زده بود رهبر ‌انقلاب سفارش کند از طرف ایشان از وی تشکر کنند!

رهبر معظم درباره این مرد بزرگ می‌گوید: «خدا رحمت کند آقای احمد بیرشک را ـ نمی‌دانم شماها با ایشان آشنا بودید یا نه ـ پیرمرد جالبی بود.

ما پیریِ ایشان را دیدیم و درک کردیم؛ اگرچه از نوجوانی با اسم و کتاب‌های ایشان در مدرسه آشنا بودیم.

پیرمرد در نود و چند سالگی، پُرتحرک و پُرتلاش بود. من از او خیلی خوشم می‌آمد. ایشان با من هم ملاقات کرده بود.

از جمله چیزهایی که من از این پیرمرد دیدم و خیلی لذت بردم، این بود که چند سال قبل تلویزیون به مناسبتی با او مصاحبه کرد و گزارشگر به او گفت توصیه‌ای به جوان‌ها بکنید.

پیام مشاور 90

حدیث 90

ساده‌زیستی حضرت زهرا (س)

سلمان فارسی می‌گوید: روزی حضرت فاطمه (س) را دیدم که چادری وصله‌دار و ساده بر سر دارد.

در شگفت ماندم و تعجب کردم، گفتم: عجبا! دختران پادشاه ایران و روم بر کرسی‌های طلایی می‌نشینند و پارچه‌های زربافت به تن می‌کنند و این دختر رسول خداست که نه چادرهای گران‌قیمت بر سر دارد و نه لباس‌های زیبا.

فاطمه (س) پاسخ داد: ای سلمان! خداوند بزرگ لباس‌های زینتی و تخت‌های طلایی را برای ما در روز قیامت ذخیره کرده است.

گریه بر فراق پدر یا بر ظلم دشمن؟

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها پس از رحلت پدرش رسول گرامى اسلام صلى اللّه علیه و آله به قدرى مورد انواع ظلم‌ها و مصائب جسمى و روحى قرار گرفت که چاره‌اى جز، گریستن نداشت و آن‌قدر گریست که روزى بزرگان مدینه، محضر امام على علیه‌السلام شرف حضور یافتند و عرضه داشتند:

فاطمه زهرا (س) شب و روز گریان مى‌باشد و آسایش را از ما و از خانواده‌هایمان سلب نموده است؛ لذا تقاضامندیم که از او بخواهى که یا در شب و یا در روز گریه کند.

و امام على (ع) پس از شنیدن این سخنان دلخراش، وارد منزل شد و کنار حضرت زهرا (س) نشست و مشغول توصیه و دلدارى آن بانوى مظلومه گردید.

سیرت زیبا بهتر از صورت زیبا

پادشاهی با دیده تحقیرآمیز به پارسایان می‌نگریست. یکی از پارسایان از روی تیزفهمی، دریافت که پادشاه نسبت به آن‌ها بی‌اعتنا است.

به او گفت: ای شاه! ما در این دنیا از نظر لشگر از تو کمتریم ولی از نظر عیش از تو شادتر می‌باشم، و در مورد مرگ با تو برابریم و در روز حساب از تو بهتریم، بنابراین چرا بر ما فخر می‌فروشی؟

پارسا در ظاهر لباسِ پاره پوشیده و سرش را تراشیده، ولی در باطن، دلش زنده است و هوای نفسش مرده است.

حدیث 89

پیام مشاور 89

آتش داغی به جان مؤمنین افتاده است

آتش داغی به جان مؤمنین افتاده است

گوییا از اسب، کوهی بر زمین افتاده است

 

شانه‌های مرتضی لرزید از این داغ سترگ

مالک اشتر مگر از روی زین افتاده است؟

 

عطر جنت در فضا پیچیده از هر سو؛ مگر

کاروان مُشک در میدان مین افتاده است؟

 

چار سوی این کبوترهای پرپر را ببین

آیه‌های روشن زیتون و تین افتاده است

بلوغ زودرس

والدین آگاه می‌دانند که بلوغ یکی از دوره‌های حساس رشد کودک است که باید قبل از رسیدن به آن درباره آن آگاهی‌های لازم را داشته باشند. اما در این بین کودکان و نوجوانانی هم هستند که دچار بلوغ زودرس می‌شوند.

تعیین سن بلوغ بستگی بسیار به محیطی که کودک در آن قرار گرفته، دارد. هر کودک در هر کشوری با توجه به اقلیم و محیط جغرافیایی ممکن است بلوغ را زودتر یا دیرتر تجربه کند. حتی به عنوان مثال در کشور ما بر اساس اینکه در مناطق سردسیر زندگی می‌کنیم یا گرمسیر، ممکن است کودکان سن متفاوتی از بلوغ و بلوغ زودرس را تجربه کند.

اما سنی که روی آن از نظر پزشکی برای تعیین بلوغ زودرس بر آن توافق شده است برای دختران زیر ۹ سال و برای پسران زیر ۱۵ سال است. در واقع در این سنین اگر علائم فیزیولوژیک بلوغ دیده بشود، تشخیص بلوغ زودرس داده می‌شود.

۱۲ ویژگی رفتاری یک شخصیت سالم

خیلی از افراد به لحاظ جسمی و سن تقویمی بزرگ هستند ولی در موقعیت‌های حساس و پراسترس که قرار می‌گیرند به کودک نابالغ شبیه‌ترند! فردی که دارای سلامت‌روان است به دلیل وجود انگیزه‌های فراوان قابلیت تأثیرگذاری بر خویش و محیط پیرامون خود را دارد و در هر جایگاه و مرتبه‌ای که قرار دارد، می‌تواند فرد مؤثر و موفقی باشد.

اما همیشه یک سوال در ذهن بسیاری از افراد به خصوص جوانان وجود دارد که یک انسان بالغ و سالم، باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟ در ادامه به اصلی‌ترین ویژگی‌های رفتاری یک فرد بزرگسال سالم اشاره می‌شود.

 کمک گرفتن از هوش اجتماعی

با داشتن هوش اجتماعی، فرد فعالیت‌های بی‌ارزش و بی‌فایده را از فهرست کارهایی که باید انجام دهد، حذف می کند و به انجام رفتارهای مفید و سازنده می‌پردازد. واضح است که یکی از دلایل نرسیدن افراد به اهداف‌شان، اختصاص دادن زمانشان به انجام کارهایی است که یا ضروری نیستند یا اولویت ندارند.