ﺁﻥ ﺳﺒﻮ ﺑﺸﮑﺴﺖ ﻭ ﺁﻥ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺭﯾﺨﺖ
ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﯽﻫﺎ ﻭ ﻣﺎﯾﻌﺎﺕ ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻇﺮﻑﻫﺎﯼ ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺳﻔﺎﻝ ﻣﯽﺭﯾﺨﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﺒﻮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ.
ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺷﮑﻨﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﺳﻔﺎﻝ، ﺍﮔﺮ ﺿﺮﺑﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﺳﺒﻮ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ، ﻣﯽﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﻣﺎﯾﻊ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽﺭﯾﺨﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﺒﻮﺩ.
ﻣﺮﺩﯼ ﭘﺎﺭﺳﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﻏﻦ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻭ ﺷﻬﺪ ﻣﯽﻓﺮﻭﺧﺖ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻫﻤﺴﺎﯾﮕﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻗﺪﺭﯼ ﺍﺯ ﺑﻀﺎﻋﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﻗﻮﺕ ﺯﺍﻫﺪ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺎﺩ.
ﺯﺍﻫﺪ ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ میخورد ﻭ ﺑﺎﻗﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺒﻮﯾﯽ ﻣﯽﺭﯾﺨﺖ ﻭ ﻃﺮﻓﯽ ﻣﯽﻧﻬﺎﺩ.
ﺁﺧﺮ ﺳﺒﻮ ﭘﺮ ﺷﺪ. ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﯽﻧﮕﺮﯾﺴﺖ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺪ ﺭﻭﻏﻦ ﺑﻪ ﺩﻩ ﺩﺭﻫﻢ ﺑﺘﻮﺍﻧﻢ ﺑﻔﺮﻭﺷﻢ ﻭ ﭘﻨﺞ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺨﺮﻡ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﭘﻨﺞ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺰﺍﯾﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻣﻪﻫﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻭ ﺯﻧﯽ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ. ﻻﺷﮏ ﭘﺴﺮﯼ ﺁﯾﺪ ﻧﺎﻡ ﻧﯿﮑﻮﺵ ﻧﻬﻢ ﻭ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺍﺩﺏ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺗﻤﺮﺩﯼ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﺑﺪﯾﻦ ﻋﺼﺎ ﺍﺩﺏ ﻓﺮﻣﺎﯾﻢ.
ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮﺕ ﭼﻨﺎﻥ ﻗﻮﯼ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻋﺼﺎ ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻏﻔﻠﺖ ﺑﺮ ﺳﺒﻮﯼ ﺁﻭﯾﺨﺘﻪ ﺯﺩ.
ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺑﺸﮑﺴﺖ ﻭ ﺷﻬﺪ ﻭ ﺭﻭﻏﻦ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ.
