جدایی افغانستان از ایران
با پیمانی که فرخ خان امینالدوله امضا کرد هرات از ایران جدا شد و ایران موجودیت کشوری به نام افغانستان را به رسمیت شناخت. میرزا ابوطالب فرخ خان غفاری ملقب به امینالدوله یکی از رجال شهیر عصر ناصرالدین شاه قاجار بود که سفارت ایران در فرانسه را به سال ۱۲۳۵ شمسی مقارن با ۱۸۵۷ میلادی تاسیس کرد و به مدت دو سال وزیر مختار ایران در فرانسه و چند کشور اروپایی بود اما نام او در تاریخ با جدایی هرات از ایران همراه است.
پس از شکستهای ایران از روسیه که منجر به امضای عهدنامههای گلستان و ترکمانچای شده بود انگلیس تلاش میکرد با گسترش نفوذ خود در کابل، قندهار، هرات، بخارا، پنجاب، سند و بلوچستان این مناطق را به عنوان حریم امن خود در منطقه با هندوستان قرار دهد؛ در این میان روسیه که مناسبات پرسودی با دربار ایران داشت مانع اصلی به شمار میرفت.
با شروع سلطنت ناصرالدین شاه “کهندل خان” و “محمدخان”، فرمانروایان قندهار و هرات به شاه ایران اعلام سرسپردگی کردند که این امر به شدت انگلیسیها را نگران کرد. انگلیس چندی بعد با وعده و و عیدهای بسیار دوست محمدخان حاکم کابل را تشویق کرد به هرات لشکرکشی کند؛ ایران هم بیکار ننشست و سپاهیان خود را راهی افغانستان کرد.
گرچه لشگریان قاجار با کمک بومیان افغان سپاه دوست محمدخان را شکست دادند و هرات را تصرف کردند اما اتفاقی غیرمنتظره همه چیز را به هم ریخت؛ انگلیس که منافع خود را در خطر میدید به ایران اعلان جنگ داد.
فرخ خان امینالدوله وزیر مختار ایران در پاریس مامور شد با ناپلئون سوم و نیز سلطان عثمانی وارد مذاکره شود تا بین ایران و انگلیس مصالحه شود. اما انگلستان ناوگان خود را به جنوب ایران فرستاد و با وجود مقاومتهای مردمی بر خارک، بوشهر، خرمشهر و اهواز مسلط شد.
نقل است که در آن روزها روزنامه تایمز در سرمقالهای با عنوان “نه میدانیم و نه علاقهای داریم که بدانیم که هرات کجاست” نسبت به لشگرکشی انگلستان به ایران انتقاد کرده بود اما “پالمرستون” نخست وزیر بریتانیا برای کسب حداکثر منافع در قبال توسعه نفوذ روسیه به ایران، افغانستان و بالاخره هندوستان، به ادامه جنگ و بعد رسیدن به صلحی با حداکثری کسب این منافع تلاش میکرد.
پیش روی انگلستان سرانجام روسیه و فرانسه را به وحشت انداخت و آنها شاه ایران را وادار به مصالحه کردند؛ صلحی که تحت عنوان “عهدنامه پاریس” بین امینالدوله نماینده دربار ایران و “لرد کاونی” نماینده دولت انگلستان به امضا رسید.
گفته میشود میرزا آقاخان نوری صدراعظم ایران در آن زمان تنها یک دستورالعمل برای فرخ خان که مشغول مذاکره با طرفهای اروپایی بود فرستاد: “شما اختیار دارید در هر مسالهای که مورد تقاضای انگلیسیها است موافقت کنید مگر در دو مورد: یکی سلطنت ناصرالدینشاه و دیگری صدارت من.”
بر اساس پیمانی که فرخ خان امینالدوله امضا کرد هرات از ایران جدا شد و ایران موجودیت کشوری به نام افغانستان را به رسمیت شناخت. بدین ترتیب اتحاد تاریخی اقوام آریایی توسط مکر انگلیس در هم شکسته شد و آریاییها برای همیشه با مرزهایی تحمیلی از هم جدا شدند.