بهترین اعمال؛ شاد کردن مؤمن
سید نعمت‌الله جزائری در ریاض‌الابرار از حضرت سید‌الشهدا نقل می‌کند که آن حضرت فرمود: این فرمایش پیامبر که بعد از نماز، بهترین عمل‌ها مسرور کردن مؤمن است با وسایلی که معصیت نباشد برای من به تجربه رسد.
روزی امام حسین (ع) از جایی عبور می‌کرد؛ جوانی را دید که به سگی غذا می‌دهد، به او فرمود: چرا این‌گونه به سگ مهربانی می‌کنی؟
آن جوان در پاسخ عرض کرد: من غمگین هستم، می‌خواهم با خشنود کردن این حیوان غم و اندوه من مبدل به خشنودی گردد، اندوه من به این دلیل است که غلام یک یهودی هستم و می‌خواهم از او جدا شوم.
امام حسین (ع) با آن غلام نزد صاحب یهودی غلام رفتند؛ در ادامه حضرت دویست دینار به وی داد تا غلام را خریداری کرده و آزاد سازد.
یهودی گفت: غلام فدای قدم مبارک شما، این بوستان را نیز به او بخشیدم و دویست دینار را هم تقدیم شما می‌کنم.
امام حسین (ع) همان لحظه غلام را آزاد کرد و همه آن بوستان و پول را به او بخشید. وقتی همسر مرد یهودی، این بزرگواری را از امام حسین (ع) دید گفت: من مسلمان شدم و مهریه‌ام را به شوهرم بخشیدم و شوهرش نیز گفت: من هم مسلمان شدم و خانه خود را به همسرم بخشیدم.
مناقب آل ابیطالب ، ج ۴ ، ص ۷۵
