به نام خدایی که جان آفرید

به نام خدایی که جان آفرید

زمین و زمان و مکان آفرید

خداوند دانا، خداوند هوش

خداوند روزی ده عیب پوش

خدایی که داراست، علم غیوب

توانای مطلق بپوشد عیوب

خدایی که در خلقت این جهان

نبودست محتاج ، بر این و آن

خدایی که بخشید هستی به ما

دلیل وجودش ز هستیّ ما

خداوند رحمان، خدای رحیم

که هم قهر و هم عفو او شد عظیم

امید همه بندگان، عفو اوست

نشاید که نومید گشتن ز دوست

و من هم امیدم، به بخشایش است

که از لطف یزدان در آسایش است