فریاد سکوت
ابن سکیّت دانشمند بزرگ و شجاع شیعه، معاصر متوکّل عباسی بود. متوکّل از جانیان و بی‌رحمان به نام روزگار بود. متوکّل به وقت مستی و شرابخواری کارهای بسیار زشتی انجام می‌داد. از جمله شیر گرسنه‌ای را به جان بی‌گناهان می‌انداخت و گاهی مار خطرناکی را در آستین افراد جای می‌داد و بسیاری از اوقات کوزه و سبوهای پرعقرب را به فرمان او در مجلسش می‌شکستند تا عقرب‌ها به جان مردم بیفتند.
ابن سکّیت اهل شعر و ادب بود و مورد تصدیق علمای علوم قرآنی بود و چهارده تألیف در علوم مختلف داشت. او نسبت به امیرمؤمنان علی علیه‌السلام بسیار عشق می‌ورزید و از خواصّ اصحاب حضرت جواد و حضرت هادی علیه‌السلام بود.
یک روز متوکّل از او پرسید: دو فرزند مرا بیشتر دوست داری یا حسن و حسین فاطمه را؟!
ابن سکّیت در برای این موجود باطل با کمال شجاعت و به خاطر حفظ دینش فریاد زد: قنبر غلام علی علیه‌السلام نزد من از تو و پسرانت برتر است.
متوکّل دستور داد زبان او را از پس حلقش بیرون کشند و غلامان، وی را زیر پای خود لگدمال کننند. ابن سکّیت پس از تحملّ این مصیبت به رضوان الهی واصل شد و درس حفظ دین را گرچه به قیمت از دست دادن جانش، برای ما به یادگار گذاشت.
منبع: عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 97
