مشخصههای بهداشت روانی و شخصیت سالم
در زندگی و روابط انسانها، معیارهایی وجود دارند که به بهداشت روان کمک مینمایند و در زیر به برخی از آنها اشاره میگردد:
1- صداقت در رفتار:
افرادی که بین نیت درونی آنها با رفتار بیرونیشان هماهنگی بیشتری باشد از سلامت روانی بهتری برخوردارند. در غیر این صورت سلامت روانی به خطر میافتد، مثلا فردی که دروغ میگوید بخش زیادی از انرژی روانی او صرف فاش نشدن دروغ خواهد شد.
2- پذیرش ضعف و شکستهای خود:
جهت کمک به بهداشت روان لازم است شکستها را به عدم تلاش نسبت دهیم نه به عدم توانایی.
3- انعطافپذیری:
زندگی اجتماعی پستیها و بلندیها ، بدیها و خوبیها، خیرها و شرّهای زیادی دارد، لذا لازم است انسان ظرفیت پذیرش تغییرات را داشته باشد، زیرا باعث کمک به بهداشت روان میگردد.
4- توانایی نه گفتن:
در مقابل خواستههای غیر منطقی خود و دیگران توانایی «نه گفتن» را داشته باشیم و کارها را بر اساس رضایت خاطر درونی خود انجام دهیم نه به خاطر رضایت دیگران.
5- داشتن قاطعیت:
رفتار قاطعانه را روزانه تمرین کنیم و بدون عصبانیت و پرخاشگری و با استفاده از ارتباط کلامی مناسب از حق خود دفاع نماییم.
6- دوری از فرضهای غلط ذهنی:
فردی که با خوشرویی با دیگران رفتار نمیکند، این مسأله باعث میشود که دیگران نیز همان واکنش را با او داشته باشند، لذا به این تصور میرسد که دیگران از او بدشان میآیند و او را دوست ندارند.
7- ورزش:
ورزش علاوه بر این که امید به زندگی بهتر را بیشتر میکند، بلکه زنجیره تفکرات منفی را نیز قطع میکند.
8- سازگاری مناسب اجتماعی:
فرد سالم، ارتباط گرم و صمیمانهای به دیگران دارد، سعی میکند به دیگران احترام گذاشته و به احساسات آنها را با صمیمت و مهربانی پاسخ دهد.
9- داشتن هدف در زندگی:
یک فرد سالم، فلسفه زندگی خود را میشناسد و زندگی را پوچ و بیمعنی نمیداند ، برای زندگی خود ارزش قایل بوده و بیهوده زندگی خود را فدای امور بیارزش نمیکند.
10- حرکت برای پیشرفت:
تلاش و کوشش لازم را داشته باشیم اما انتظار کامل بودن در تمام زمینهها را نداشته باشیم، لذا آنچه مهم است تلاش به اندازه توانایی است.
11- خود کارآمدی و خودگردانی:
خودکارآمدی، ارزیابی فرد از توانایی خود در انجام یک تکلیف است. خودگردانی مستلزم توانایی فرد در تأثیر گذاری بر رفتار خود به جای واکنش مکانیکی در برابر محیط است.
12- ابراز احساسات:
احساسات مثبت مانند شادی و محبت و احساسات منفی از جمله خشم، نگرانی و اضطراب را درونفکنی و سرکوب نکنیم و بدون رفتار پرخاشگرانه آنها را ابزار کنیم.
13- درک توانایی خود و دیگران:
نقاط قوت و ضعف خود را بشناسیم و توانایی عفو و گذشت را در خود تقویت کنیم و همیشه برای اشتباهات، خود را سرزنش نکنیم چون سرزنش باعث کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس افراد میشود.
14- احترام به دیگران:
به دیگران احترام بگذاریم، چون این امر باعث میشود که دیگران نیز به ما احترام بگذارند و امکان انگیزش و تقویت محیطی فراهم گردد.
15- داشتن یک نگرش مثبت:
نسبت به دوستان، همسالان و بزرگسالان دید مثبتی پیدا کنیم، چون نگرش خوب به بهداشت روان کمک میکند.
16- احساس امنیت و آرامش خاطر:
افراد سالم دچار اضطراب و نابسامانی دائمی فکری نیستند. آنها دلواپس نیستند و از آینده و اتفاقات هراسی ندارند. آنها با بردباری و احساس امنیت با وقایع روبرو میشوند و برای آنها راه حل منطقی پیدا میکنند.
17- داشتن اعتماد به نفس و احساس کفایت:
اعتماد به نفس ، داشتن نگرش مثبت به تواناییهای خود میباشد که رابطه تنگاتنگی با احساس کفایت دارد. این که کسی به خود و تواناییهای خود اعتماد داشته باشد و بگوید من میتوانم این کار را انجام دهم و مشکلات را از پیش پا بردارم حاکی از داشتن بهداشت روانی است.