اهل دنیا از دیدگاه حضرت علی علیه‌السلام

اهل دنیا به چهار گروه تقسیم می‌شوند:

گروه اول مردمی آرام و گوسفند صفت می‌باشند و هیچگونه تباهکاری نه به صورت زور و تظاهر و نه به صورت فریب و زیر پرده‌، از آنها دیده نمی‌شود، ولی تنها به این دلیل که عُرضه‌اش را ندارند، اینها آرزویش را دارند، اما قدرتش را ندارند.

گروه دوم هم آرزویش را دارند و هم همت و قدرت را‌؛ دامن به کمر زده‌، پول و ثروت گرد می‌آورند یا قدرت و حکومت به چنگ می‌آورند و یا مقاماتی را اشغال می‌کنند و از هیچ فسادی کوتاهی نمی‌کنند.

گروه سوم گرگانی هستند در لباس گوسفند، جو فروشانی هستند گندم‌نما‌، اهل دنیا‌، اما در سیمای اهل  آخرت‌، سر‌ها را به علامت قدس فرو می‌افکنند‌؛ گامها را کوتاه بر می‌دارند، جامه را بالا می‌زنند، در میان مردم آن چنان  ظاهر می‌شوند که اعتماد‌ها را به خود جلب می‌کنند و مرجع امانات مردم قرار گیرند.

گروه چهارم در حسرت آقایی و ریاست به سر می‌برند و در آتش این آرزو می‌سوزند اما حقارت نفس، آنان را خانه نشین کرده است و برای اینکه پرده روی این حقارت بکشند‌، به لباس اهل زهد در می‌آیند.

منبع‌: سیری در نهج البلاغه شهید مرتضی مطهری