تاریخچه شهر دولت آباد
شهر دولت آباد به عنوان مرکز شهرستان برخوار در فاصله کمتر از 10 کیلو متری شمال پایتخت فرهنگی جهان اسلام و شهر تاریخی اصفهان قراردارد شهر که در دشت وسیع برخوار واقع شده بالغ بر 16 کیلومتر مربع وسعت دارد موقعیت جغرافیایی شهر گویای آن است که در ارتفاع 1550 متری از سطح دریا در 40 و 51 طول شرقی و 49 و 32 عرض شمالی واقع شده است. آب و هوای شهر نیمه بیابانی و چهار فصل کاملاً مشخص دارد.
از نظر تقسیمات کشوری، دولت آباد به عنوان شهر و از سال 1343 دارای شهرداری میباشد. بر اساس گزارشات مرکز آمار ایران، بالغ بر 37 هزار نفر جمعیت در شهر ساکن هستند. بررسی تفصیلی سرشماری سال 1375 نشانگر آن است که هرم سنی جمعیت شهر، قاعده پهن دارد به عبارت دیگر، سن جمعیت شهر جوان است و همین جوانی جمعیت تهدیدی برای بالا بودن نرخ رشد جمعیت در سالهای آینده نیز میباشد.
مهمترین فعالیت اقتصادی شهروندان دولت آباد در سه بخش کشاورزی، صنعت و خدمات قابل بررسی است. شهر از دیر زمان به عنوان یکی از کانونهای کشاورزی در سطح شهرستان برخوار و میمه شناخته شده است. اگر چه نسل جوان امروزی، از قناتهای پر آب روزگار نه چندان دور این شهر فقط در خاطرات پیران نشانههایی میبینند اما رونق و فعالیت کشاورزی گویای آن روزگار است، گرچه امروزه چاههای عمیق ، جبران قناتهای خشکیده را مینماید . مهمترین محصولات کشاورزی این شهر، گندم، جو، چغندر، آفتابگردان و انگور میباشد.
فعالیت در بخش صنعت که دیر زمانی نیست جمع کثیری از ساکنان این شهر را به خود مشغول نموده است، با ایجاد منطقه صنعتی در زمینهای ارزشمند و مستعد کشاورزی، رونقی چشمگیر یافته است. امروزه صنایعی همچون تولید انواع آجر سنگ، بلور و شیشه و .... جمع کثیری از جوانان و میانسالان شهر دولت آباد را به منطقه صنعتی کشانده و محصولاتشان در گوشه و کنار میهن عزیز اسلامی و حتی کشورهای حوزه خلیج فارس عرضه میشود.
اگر چه شهر دولت آباد کمتر از پنجاه سال از قدمت شهرداریش میگذرد اما تاریخ روشن و قدمت تاریخی آن موجبات اعتبار آنرا فراهم کرده است بیگمان موقعیت مناسب شهر برای زندگی و نزدیکی آن به شهر اصفهان، پتانسیل لازم را برای تبدیل شدن آن به زیستگاه انسانها در قرون گذشته فراهم کرده است. آنچه منابع به ما میگویند، جایگاه و اعتبار مهم شهر در دوره صفویه است.
با انتقال پایتخت صفویان به اصفهان و اعتباری که این شهردر بین دیگر شهرها در مسائل بینالمللی پیدا نمود، شهر و پیرامونش را رونقی مضاعف بخشید. منابع دوره صفویه بارها و بارها اشاره مینماید که دولت آباد به عنوان ایستگاه اقامت، استقبال و بدرقه میهمانان شاهان صفویه و شخص شاه بوده است.
بارها اتفاق افتاد که مأمورین استقبال از شاه صفوی از دولت آباد تا دروازه طوقچی بصورت موازی در طول مسیر ایستاده، مسیر را با فرشهای دستباف مفروش نکوده و شاه و میهمانانش در میان هلهله و شادی مستقبلین وارد شهر شدهاند. اگر چه از آن روزگار شکوه و اعتبار، یادگاری برای شهر باقی نمانده است، لیکن وجود محلهای با عنوان "شاه نشین" تداعی آن ایام مینماید.
دولت آباد با این قدمت و سابقه درخشانی که در عرصه فرهنگ و تمدن ایران و اصفهان دارد، امروزه از جهت دیگری که ارزشمند تر نیز به نظر میرسد، شهره عام و خاص است.
دولت آباد را شهر علم و تقوی میشناسند. وجود اماکن مقدس و معتبری در این شهر بویژه بارگاه حضرت ابرهیم بن موسی بن جعفر (ع) و فرزندش، امامزاده محمود و نیز سیّد محمّد حکایت از این امر دارد.
علاوه بر آن چهره های شاخص، درخشان و ماندگار علم و ادب همچون مرحوم آیت ا... حاج شیخ حبیب ا... محقق، مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم مدرس، مرحوم آیت ا... نجفی، مرحوم حاج شیخ محمد باقر ناصری و مرحوم آیت ا... محقق و نیز، آیت ا... ناصری از مفاخر این شهر محسوب میشوند.
این تلاش و کوشش بزرگان و نسل گذشته را جوانان شهر بخوبی قدر شناخته، جبهههای نبرد حق علیه باطل و سرزمینهای غرب و جنوب کشور در دوران دفاع مقدس را دلاور مردان این شهر با حضور حماسی خود زینت بخشیدند و تقدیم بیش از یکصد و پنجاه شهید و جمعی آزاده و ایثارگر جانباز برگ زرینی در کارنامه افتخارات این شهر باقی گذاشتند و اینک تداوم این مجاهدت را جوانان برومند شهر دولت آباد در عرصههای علمی و دانشگاهی وجه تلاش خود نمودهاند.
شهر زیبایی بود